Kunst als sociale daad
Het werk van Posenenske vertrekt vanuit de idee dat kunst niet gecreëerd moet worden door en voor individuen, maar een sociale daad moet zijn, met een zo groot mogelijke impact. Ze was er van overtuigd dat kunst sociale interactie kon beïnvloeden of de aandacht kon vestigen op sociale ongelijkheid.
Terwijl andere kunstenaars in die tijd ‘multiples’ (beperkte edities) maken, werkt Posenenske in series zonder enige beperking en volgens het principe van het industrieel productieproces: het basismodel, of liever het concept, is oneindig reproduceerbaar. Posenenske verwerpt de commerciële kunstmarkt en biedt haar werk aan materiaalkost aan. Doordat de kunstenaar niet betrokken is bij het productieproces heeft het object niet de status van origineel en exclusief kunstwerk. Enkel een certificaat onderscheidt deze niet getekende kunstwerken van doordeweekse gebruiksvoorwerpen.
Over het werk
Vierkantrohre Serie D (1967-2004) bestaat uit een set van zes holle vormen uit gegalvaniseerd metaal die onderdelen lijken te zijn van een industriële ventilatieschacht. De elementen zijn modulair zodat de sculptuur aangepast kan worden aan de plek waar het geïnstalleerd wordt, ook (en vooral) buiten de galerij-omgeving. Het aantal elementen dat gebruikt moet worden voor een nieuwe reconstructie is daarom niet gedefinieerd. Elk werk kan vrij geassembleerd worden, waardoor het idee van auteurschap op losse schroeven komt te staan.
In 1968, na het schrijven van haar beroemde manifest, trekt Posenenske echter conclusie dat om écht sociale verandering te verwezenlijken, kunst niet haar beste instrument is. Ze zet haar artistieke carrière stop en vangt studies sociologie aan, waarna ze met vakbonden aan het werk gaat.
Praktisch
Locatie
Tegen de gevel van het Braempaviljoen
Specificaties
Gegalvaniseerd metaal
- 2 x Quadratrohr / Square Tube: each 50 x 92 x 50 cm
- 1 x Kubusrohr / Cubic Tube: 50 x 46 x 50 cm
- 1 x Richtungsänderung / Change of direction: 50 x 83 x 35 cm
- 1 x Verzweigung / T-Piece: 50 x 66 x 58 cm
Deze langdurige bruikleen werd mogelijk gemaakt dankzij de deskundige bemiddeling van Dr. Burkhard Brunn (Estate Charlotte Posenenske), Gallery Sofie Van de Velde en Galerie Mehdi Chouakri.
