De prettig gestoorde bespiegelingen van de kunstenaar vormen een kunstwerk op zich.
In 1998 maakte Franz West voor zijn solotentoonstelling in het Middelheimmuseum enkele nieuwe buitensculpturen. Twee daarvan kocht het museum aan. West laat staalplaat lassen over een metalen structuur. Het is hem bovenal om de vorm, de kleur en het materiaal te doen.
Een vaste symboliek zit er niet achter de beelden. In een geluidsfragment bij de tentoonstelling gaf hij meer tekst en uitleg: ‘De vier nieuwe sculpturen zijn nu ook bijna klaar, bijna wil zeggen dat ze al een titel hebben (…) Met Freie Form moest ik denken aan het normeren bij (Richard) Serra, die zijn sculpturen opbouwt volgens standaardformaten, met standaardelementen, en omdat het werk aan de normen ontsnapt kan men het misschien Freie Form noemen. Maar niet alleen omdat het ontsnapt aan de normen, maar ook zoveel mogelijk aan de associatiemogelijkheden, ten minste aan de eerste de beste (…) Bijna klaar wil ook zeggen dat het proces van de kleurgeving is afgerond: ze worden bruin, citroen en oker-bruinachtig (…)
De betekenis moet men zoeken in het feit dat de meeste dingen die op het platteland worden geconstrueerd of er te zien zijn ofwel architectuur zijn, ofwel auto’s. Men ziet zelden auto’s in roze of oker (…) Waarschijnlijk omdat, volgens mij, roze en bruin kleuren zijn die tot de intimiteit behoren. Het zijn kleuren voor binnen, vooral voor gesloten ruimten, voor toiletten. Roze is het beste te associëren met ondergoed en intimiteit. Bruin, de excrementen, dat behoort ook tot de intimiteit.’
Specificaties
- Freie Form
- 1998
- h. 220 cm x b. 520 cm x d. 195 cm
- Beschilderd aluminium
- MID.B.492